Koronavirüse karşı gayretin vazgeçilmezleri; maske, ara ve hijyen ile aşı. Biri olmadan hepsi eksik kalıyor.

Ülkemizde de her gün onlarca insanın ağır bakımlarda can vermesine neden olan virüsün, aslında göründüğünden nasıl tehlikeli, lakin bir o kadar da kolay yenilebilir olduğuna her geçen gün şahit oluyoruz.

Ağır bakımlarda yitirilen canların yanında, yaşama tutunan ve savaşı kazananların öyküleri de ibretlik.

ÖMÜR SAVAŞI 4 AY SONRA KAZANDI

Ankara’da yaşayan ve birinci doz aşısını yaptırdığı gün koronavirüs olduğunu öğrenen 53 yaşındaki Ahmet Özbıyık, hastalığının ikinci günü Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İbni Sina Hastanesi’ne başvurdu.

Birinci müdahalenin akabinde oksijen düzeyi düştüğü için ağır bakım ünitesine alınan Özbıyık, hayatla vefat ortasında yaklaşık 4 ay gayret verdikten sonra sıhhatine kavuştu.

YAŞADIKLARINI ANLATIRKEN DUYGULANDI

Yaşadığı kuvvetli süreci gözyaşları içinde anlatan Özbıyık, eşinin koronavirüs testi olumlu çıkınca temaslı olarak karantinaya girdiğini, sonraki gün de kendi testinin müspet çıktığını öğrendiğini söyledi.

Birinci gün akciğerlerinde hafif tutulum olduğunu, ikinci gün ise bunun akciğerlerinin tamamına sıçradığını aktaran Özbıyık, oksijen düzeyinin de düşmesiyle ağır bakıma kaldırıldığını anlattı.

“DAYANAMIYORUM DEDİĞİMİ HATIRLIYORUM”

Özbıyık, ağır bakımda çok güç vakitler geçirdiğini vurgulayarak şöyle devam etti:

“Oksijen tedavisine karşılık vermemişim. Konuşulanları duyuyordum lakin karşılık veremiyordum. En sonunda ‘Dayanamıyorum, dayanamıyorum’ dediğimi hatırlıyorum. Daha sonra entübe etmişler. Yaklaşık 40 gün herhalde entübede kaldım. Entübeden uyandıktan sonra ellerimi, kollarımı hiçbir tarafı hareket ettiremiyordum, yalnızca başım hareket ediyordu. Allah’a şükürler olsun, hocamın sayesinde, fizik tedavi ve kendi gayretlerimle aşikâr bir noktaya geldim. İnşallah düzelir diye düşünüyorum.”

“YÜZÜKOYUN, AĞZINDA OKSİJEN MASKESİYLE YATMAYI KİMSEYE TAVSİYE ETMEM”

Ağır bakımda gece ve gündüzün birbirine karıştığını bu nedenle orada kaç gün kaldığını hatırlamadığını belirten Özbıyık, şunları kaydetti:

“Yüzükoyun, ağzında oksijen maskesiyle yatmayı kimseye tavsiye etmem. Onun için aşı olmak istemeyenler lütfen aşı olsunlar. En azından ağır bakımdaki o süreci yaşamamış olurlar. Onu kimse yaşamasın, ben yaşadım kimse yaşamasın. Çok sıkıntı bir süreçti. Akıl gidecek noktaya geliyor. Bunu yaşamak lazım, anlatmak çok güç.”

Hekimlerin maskeler içinde çok ağır ve kuvvetli bir ortamda çalıştığını aktaran Özbıyık, tüm sıhhat işçisine takviyesi ve gayreti için teşekkür etti.

100. GÜNÜNDE TENEFFÜS AYGITINDAN KURTULDU

Ankara Üniversitesi İç Hastalıkları Anabilim Kısmı Ağır Bakım Bilim Kısmı ve Türk Ağır Bakım Uzmanları Derneği Lideri Prof. Dr. N. Defne Altıntaş, hastanın genel durumuna ait bilgi verdi.

Altıntaş, Kovid-19’un akciğerlere önemli hasar vermesi ve birinci ayın sonunda hala entübe olarak teneffüs aygıtına muhtaçlık duyması nedeniyle Özbıyık’a trakeostomi açılarak tedavisine devam edildiğini söyledi.

Bu seviyede etkilenen hastaların tedaviye sıkıntı cevap verdiğini, bu nedenle Özbıyık’ın tedaviye karşılık vermesinin çok sevindirici olduğunu belirten Altıntaş, şöyle konuştu:

“100’üncü günde teneffüs aygıtından ayırmayı başardık. Hastamız kendi teneffüsünü idame ettirmeye başladı. Çabucak ardından de süratlice toparlanmasıyla evvel trakeostomisini kapattık, üst hava yolundan eskisi üzere ağzından burnundan nefes almaya, yemek yemeye başladı, akabinde 110’uncu günde servise çıkarabildik. O periyotta aşılamaya yeni başlanmıştı, aşı daha bu kadar yaygınlık kazanmamıştı lakin şu anda aşı opsiyonumuz var. Çabucak herkese, risk altındaki her kümeye aşı tanımlanmış durumda. Aşılar hastalık bulaşını büsbütün engellemeseler bile bu kadar ağır bir tablonun gelişmesini önlemekteler. Artık dünyada biz bunu biliyoruz. Literatür gösteriyor, biz kendi olgularımızda da görüyoruz. Aşıları tamamlanmış şahıslar artık ağır bakıma yatmıyorlar. Hasebiyle herkese aşı olmasını öneririm.”